Renuka Ashtak-12 अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी- रेणुका अष्टक-12

विष्णूदासाची कविता 

Renuka Ashtak-12

वृत्त : ( भुजंगप्रयात )
नमो आदि गौरीसुता एकदंता ।
नमो शारदा सदगुरु ज्ञानदाता ॥
नमो आदिशक्ती महीषासुरारी ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥१॥

तुला चिंतिल्या पावती मोक्ष प्राणी ।
अशी गर्जना व्यासवाणी पुराणीं ॥
महाद्वाड हा एवढा पापि तारी ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥२॥

अगा जाहलीसी अनाथाचि आई ।
म्हणूनी तुला प्रार्थितों मी तुकाई ॥
करी कींव कीं गांजिलों संवसारीं ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥३॥

जगन्नायके ! आयके एक आतां ।
उणें काय होतें मला अल्प देतां ॥
बहु जन्मिचा मी तुझा ऊपकारी ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥४॥

अराधीत मी दास तूझा अराधी ।
करावी कृपा त्याहुनी आपराधी ॥
कृपा जोगवा दान मागे भिकारी ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥५॥

नको येउं कोपा कृपादृष्टिं पाहे ।
मला आसरा दूसरा कोण आहे ॥
तुला लाज माझी तुझी आस सारी ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥६॥

अझूनि कशी पाहसी नीरवाण ।
पहा माझिया दाटला कंठिं प्राण ॥
जिवा त्रासलों पावलों कष्ट भारी ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥७॥

श्रीदेवि जयदेवि जय जय भवानी ।
महादेवि तूं माय कैवल्यदानी ॥
स्तुती विष्णुदासाचिही आवधारी ।
अतां रेणुके ! दुःख माझें निवारी ॥८॥

**************************************